ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ
γιὰ
τὴν διαφύλαξη τῶν ὀφθαλμῶν μας
·
Κύριε καὶ Θεέ μας, ἀντικρίζοντας τὸ μεγαλεῖο τῆς δημιουργίας σου,
ἀβίαστα ξεπηδοῦν ἀπὸ μέσα μας εὐχαριστίες πολλές, καὶ εὐγνώμονες. Σ’
εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν τόσο ὄμορφη κτίση ποὺ μᾶς περιβάλλει ἡ ἀγάπη Σου.
·
Σ’ εὐχαριστοῦμε ποὺ μὲ τὰ μάτια ποὺ
μᾶς χάρισες, μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀλήθεια, μελετῶντας τὸν
λόγο Σου, νὰ προσευχόμαστε, νὰ μετέχουμε στὰ ἱερά Σου Μυστήρια, νὰ βλέπουμε τὶς
δωρεὲς τῆς ἀγάπης Σου.
·
Φωτοδότα Κύριε, φώτισε τοὺς ὀφθαλμοὺς
τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς μας στὸ νὰ πράττουν καθημερινὰ τὸ θέλημά Σου καὶ νὰ
μὴν σὲ λυποῦμε. Νὰ εἶναι προσηλωμένο τὸ βλέμμα μας σὲ Σένα καὶ στὶς ἐντολές
Σου, ὥστε ν’ ἀποφεύγει τὴν ἁμαρτωλὴ περιέργεια, τὴν ἐπιθυμία καὶ τὴν πλεονεξία, ποὺ καταλήγει στὴν
εἰδωλολατρία, «τὴν ἀλαζονεῖα τῶν ὀφθαλμῶν» καὶ τὴν πονηρία. Κύριε, Σὲ
ἱκετεύουμε μὲ τὰ λόγια τοῦ Ψαλμωδοῦ Σου Δαβίδ : «ἀπόστρεψον τοὺς ὀφθαλμούς μου
τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα» (Ψαλμ. 118,37). Στρέψε τὰ μάτια μου, ὥστε νὰ μὴ βλέπω
καὶ νὰ μὴν ἐπιθυμῶ τὰ μάταια πράγματα τοῦ κόσμου τούτου.
·
Κύριε, «οἱ ὀφθαλμοὶ πάντων, εἰς Σὲ
ἐλπίζουσιν» (Ψαλμ. 146,15). Δός μας ἐγρήγορση καὶ προσοχή, ὥστε νὰ περιφρονοῦμε
κάθε δελεαστικὴ ἁμαρτία, ποὺ μᾶς «σερβίρεται» ἀπὸ τὸν πονηρὸ καὶ μᾶς προσκολλᾶ
στὰ μάταια καὶ φθαρτὰ τοῦ κόσμου τούτου.
·
Δός μας τὸν Ἅγιόν Σου φόβο καὶ τὴν
συναίσθηση τῆς ἁπανταχοῦ παρουσίας Σου, ὥστε καὶ ἄν κάποτε «πέσουμε», δάκρυα
μετανοίας νὰ ἀπαπηδήσουν ἀπὸ τὰ μάτια μας, καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ ἀξιωθοῦμε
νὰ ἀντικρύσουμε τὴν οὐράνια δόξα ποὺ ἑτοίμασες προαιωνίως σὲ ὅσους Σὲ ἀγαποῦν
ΑΜΗΝ.
